6.6.14

                        «» Υπόθεση  Σωκράτη «»
             
( Η Συνήγορος )
                                                                                         Φαίη Δαμιανάκη.          

Δύο απόψεις  υπάρχουν για τη γένεση του κόσμου : αυτή της τυχαιότητος  (big bang ) και αυτή του ευφυούς σχεδίου  ( της δημιουργίας δηλαδή από ύψιστη διάνοια ). 
Σύμφωνα με τη "θεωρία των ομοίων" του Σωκράτη, τα όμοια προέρχονται αλλά και ερμηνεύονται μόνο απ’ τα όμοια τους.
Κρατώ τη δεύτερη  αυτή εκδοχή ως σαφέστατα λογικότερη η δε άλλη τίθεται στη διακριτική ευχέρεια παντός αρμοδίου..

Ώστε λοιπόν ούτε  εσείς ούτε εγώ προκύψαμε τυχαία κάτι που αυτομάτως μας καθιστά υπεύθυνους - ως έλλογα όντα.
Κι από δω ακριβώς αρχίζει και η  υπόθεση της δικαιοσύνης του καθενός μας.
Αφού ενώ γνωρίζεις ότι είναι λάθος (το φυσικά και ηθικά κακό δηλαδή) και το πράττεις η σου το επιβάλλουν, θα υποστείς και τις συνέπειες του, τόσο απλό.
Η Συνήγορος :  Το ότι ο κατηγορούμενος  έπραττε πάντα το σωστό (το φυσικά και ηθικά καλό δηλαδή) θεωρείτε δίκαιο εσείς κ. δικαστές (κριτές παρακαλώ) να του προσφερθεί το κώνειο;

Ας πάμε λοιπόν την  ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΩΚΡΑΤΗ  απ την αρχή.
Σύμφωνα με το αρχαιοελληνικό φιλοσοφικό κοσμοείδωλο κατ ουσίαν ο χρόνος είναι ενιαίος αλλά  και ο χώρος! Το ενιαίο του χωροχρόνου δηλαδή. Κάτι που με απλά λόγια σημαίνει ότι  παρελθόν - παρόν - μέλλον = ΤΩΡΑ
Επίσημη δογματική της  χριστιανικής θεολογίας είναι το άχρονο και ατελεύτητο του Θεού .(Υπήρξε από μόνος Του - προ αιώνων και θα υπάρχει στο διηνεκές)
Εγώ ειμί το φώς του κόσμου. Η αλήθεια και η ζωή! Εγώ η οδός και η ίδια η πηγή της δικαιοσύνης
Ένας άνθρωπος λοιπόν που σκέφτεται συμπεριφέρεται και πράττει πάντοτε το καλό (το σωστό και το δίκαιο δηλ.) με μαθηματική ακρίβεια θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι είναι πράγματι θεϊκός. Σύμφωνα με τη θεωρία του των ομοίων, ένας τέτοιος άνθρωπος μόνο από όμοιούς του μπορεί να δικαστεί.. Αλλιώς καλά θα κάνετε ν` αφήσετε ήσυχους ανόμοιους σας ανθρώπους κύριοι δικαστές.. (κριτές παρακαλώ).
Και  επειδή βεβαίως ο φιλόσοφος αλλά και η επιστήμη του, είναι καθαρά θεωρητική ενώ οι ανθρώπινες υποθέσεις κυρίως πρακτικής φύσεως, επιζητούν την εφαρμοσμένη αποδεικτικότητα τους. Πολύ ωραία λοιπόν!

Βρίσκομαι στην πραγματικά ευτυχή συγκυρία να μπορώ να κάνω χρήση ενός τέτοιου επιστημονικού θετικισμού. Η Θεωρία της Σχετικότητας του Αλβέρτου Αϊνστάιν καθώς και αυτή των Ενιαίων Πεδίων έχει επαληθεύσει ουσιαστικά το Ενιαίο του Χωροχρόνου και δι αυτού έχει επιτευχθεί  πλέον και η διάσπαση του ατόμου και ήδη βιώνουμε την ατομική και πυρηνική εποχή. 
Δε μένει πια παρά να επιτευχθεί και η περίφημη "θεωρία των πάντων".  Αυτή που ενώνοντας όλες τις θεωρίες κοσμογονίας  σε μία, θα τα διαλευκάνει όλα.
H Συνήγορος:
Η υποστηρικτική μας γραμμή διατέμνεται στους εξής  άξονες:
Το Φιλοσοφικό – Θεολογικό – Νομικό  καθώς και των Θετικών Επιστημών.
Η Υπεράσπιση, θα προβάλλει τον ισχυρισμό ότι ο κατηγορούμενος θα παρίσταται αυτοπροσώπως. Η Δίκη αυτή δεν πρόκειται να γίνει ερήμην του πελάτη μου αυτή τη φορά κ. πρόεδρε..
Γεγονός πάντως είναι ότι τόσο ό ίδιος όσο και όλοι οι ανθρώπινοι τύποι "Σωκράτους" ουδέποτε είχαν ανάγκη ''Συνηγόρων''. Αποτελούν προφανή φαινόμενα αυτοπραγμάτωσης. Πίνουν  συνειδητά και οικειοθελώς το κώνειο (που ούτως η άλλως τους προσφέρεται..) αφού ως αγωγοί φωτός  αυτός και είναι ο προορισμός τους. Η διαφώτιση του κόσμου !
Τι περίεργο όμως:  Δεν πεθαίνουν αποκτούν ανοσία μάλλον και διαιωνίζονται..
Δια ταύτα
Επ ονόματι απλά και μόνο του αγίου αυτού σοφού, διεκδικούμε το καθόλου αυτονόητο: Αθώος ο κάθε αθώος! Και ζητάμε τη δια βοής ψήφο σας!
Μιά  παράσταση απλού καθαρού κι έντιμου λόγου.  
Όπου όλοι οι ρόλοι:  Ρητορικοί – δραματικοί – κωμικοί ερμηνεύονται από το ίδιο και το αυτό πρόσωπο. Τη συγγραφέα  του έργου Φαίη Δαμιανάκη.
Συμπυκνωμένη Ψυχαγωγία όπου σύμφωνα με την αρχαιοελληνική της αντίληψη σημαίνει αυτό ακριβώς: την αγωγή της ψυχής. Και αγωγή εκτός από μόρφωση εκπαίδευση ανατροφή και συμπεριφορά σημαίνει ακόμα τη  θεραπεία.
Εν αρχή πάντα είναι ο λόγος και ο λόγος είναι ιερός!
Μια Δίκη του πνεύματος από εμάς τους υλικούς. Πόσο συμβατό μπορεί να είναι κάτι τέτοιο; Κι όμως…

Με το λόγο της τιμής μου.

   "Η  Συνήγορος"